Kemaliye'nin Kapı, Pencere ve Tokmakları

ORDA BİR KÖY VAR UZAKTA

Orda bir köy var, uzakta,
O köy bizim köyümüzdür.
Gezmesek de, tozmasak da
O köy bizim köyümüzdür.
Orda bir ev var, uzakta,
O ev bizim evimizdir.
Yatmasak da, kalkmasak da
O ev bizim evimizdir.
Orda bir ses var, uzakta,
O ses bizim sesimizdir.
Duymasak da, tınmasak da
O ses bizim sesimizdir.
Orda bir dağ var, uzakta,
O dağ bizim dağımızdır.
İnmesek de, çıkmasak da
O dağ bizim dağımızdır.
Orda bir yol var, uzakta,
O yol bizim yolumuzdur.
Dönmesek de, varmasak da
O yol bizim yolumuzdur.

Ahmet Kutsi Tecer

Hatırlama ve Unutma

Dissolution

Kocaman bir salondaydık. Yanımda gencecik bir kadın… Öylesine gençti ki—yaşanmışlığı ne kadardı, ne bilebilirdi ki? diye düşündüm. Farkında olmadan kendime bir güç mü atfettim. Belki de sadece korkumu, kaygımı gizlemek istiyordum.

O günden bu yana neredeyse yirmi yıl geçti. Yaşadıkça, yaşlandıkça anlar ve anılar birikir. Beyaz atlara binip gidenler, içe çöken kırgınlıklar, eskimeyen kaygılar, yolları ayıranlar, kaybolan hayaller çoğalır. Zaman, hatıraları ve yaşam deneyimini sis perdesinin ardına saklar. Ama kaygı fabrikası, hiç durmaksızın üretimini artırır.

O gün, o genç kadın büyük ihtimalle anda yaşıyordu. Geçmişine takılmıyor, günlerini gelecek hayalleriyle dolduruyordu. Anıları azdı, gerçek sandığı yükleri hafif. Kendine söylediği yalanlar kısıtlıydı—üstelik henüz çeşitlenmemişti bile.

Dünya dönmeye devam ediyor.

Peki gerçek ne? Hatırlamanın ve unutmanın sonsuz çelişkisi mi?

Afrika

Ekim 2024

Güney Afrika sıcak,

Ağaçları dirençli, her biri bir sanat eseri

Dağları heybetli, bazen bir Masa, bazen bir Fil, bazen bir Bulut.

Güney Afrika kara insanların yurdu...

Kara saçlı, kara gözlü, kara tenli,

Bembeyaz dişli, sımsıcak gülümsemeleriyle cana yakınlar

Sanki her biri sanatçı,

Ressam- heykeltıraş veya ahşap oymacısı

Her yer eserleri ve sanat galerileri ile dolu...

Tarihi acıklı, yaşananlar haksız,

Sonunda özgürlüklerine kavuşmuş gibi görünse de,

Sömürü, ezilme, haksızlık her an,  her şekil ve her yerde

Güney Afrika sıcak,

Kara insanlar sımsıcak...

Çiçekler ve Ağaçlar

21.08.2024

Her bir çiçek, her bir ağaç
bir ANI;

uzaklardan veya bir odamdan

doğa, renk, keyif,
bir umut

yaşam

 

Japonya'dan Kalanlar

18.08.2024

                                                         

Taşlarım ve Çizgilerim

                                                                          

15/8/2024
Yıllarca topladım, yollardan, yolculuklarda
Her birini bir hayalimi çizmek için

Uzun süre tek tek çizdim, boyadım, izledim

Sonra unuttum!

Bugün anılarımı tazelemek günüymüş

Onları ışığa çıkarmak...

Sadece hatırlayabildiğim kadar.

Bazılarını beğenemedim,

Bazılarını sanki ilk defa gördüm,

Her birini yeniden sevdim.

Gölgeler ve Sırlar

 

Her yerde, mesela Kırşehir'de

her zaman, mesela Mayıs 2024'te

Gölgeler ve Sırlar....

İnsanlar gölge, düşünceler sır

Hayaller gölge, gerçekleşenler sır

Anılar gölge, geçmiş sır....

Hayat dediğin bu mu?

2024'e bir Not

                                                                         30.12.2023

2024 yılının Sağlıklı, Huzurlu, Keyifli, (U)mutlu ve Hep birlikte geçmesi dileği ile....

                                                                                                                      Canan İnal

Yıllar önce Dostların desteği ile bir iki defa ebru çalıştım; sevdim. Neden hiç devam etmedim bilemiyorum. Yaptıklarımı öylesine saklamışım ve bir gün bu ebru üzerine bir Mandala çizdim kalemle. 2024 yılbaşı kartı olacakmış meğer.

Kart dostlara yollanır, ama yazdığım not aslında kendime mi? 
Sağlıklı olmak çok önemli, hele bu yaştan sonra, peki ben bunun için ne yapıyorum?
Huzurlu, keyifli olmak güzel bir dilek, ama kendime olan bu sorumluluğumun bilincinde miyim?

Umutlu olmak ve de mutlu olmak acaba pasif olarak beklemek mi, yoksa her gün 30 saat bunun mücadelesini mi yapmak, aslında cevabını bilsem de, kaçmak daha kolay.

"Hep birlikte", birlikteliği beklemek mi, oluşturmak mı? Önemli bir değişimim gerekiyor.

Yıllar önce, yeni yıl için planlar yapmaktan, hedefler koymaktan, sözler vermekten vazgeçmiştim.
2024 yılı Yılbaşı kartı belki bir bilinç uyandırma, bir farkındalık çağrısı!

 366 sayfalık boş defter hazır, yazılacak.....

Özlem

 Mayıs 2025

Dağları - Çölleri Özledim 

Özledim dağları, çölleri

Özledim yolları, Yolda olmayı

Özledim yoldaki kendimi 

Öncesi heyecanını, hazırlıkları, çalışmaları
Sonrası heyecanını, keyfi, mutluluğu

Oysa ne dağlar, ne de çöller uzakta
Ben kendimden uzaklaşmışım meğer...

Yeni bir gezi planlıyorum, 
Kendime, içime, dağlarıma, çöllerime

Hazırlık zamanı başlamalı...

ARAYIŞ

Arayış 2016

İnsanlar yalnız
     İnsanlar hikayesiz
İnsanlar kaçak

yalnızım, hikayesi eksik ve kaçağım

cep telefonu dostları....
cep telefonuma öfkeliyim…

insanlar tüketici; tüketmeyi sevmiyorum
insanlar saygısız; saygılı olmak tek hedefim
var olamadıkları için ortadalar;
var olamasam da kendi inimdeyim, kendimle..

arayışa devam…

artık ne aradığımı hatırlamıyorum,

ne de şimdiye kadar bulduklarımı...

Işığın ve Karanlığın İzleri

bence iz, bir şeyin akması, sürüklenmesi, yuvarlanması, dokunması, kıstırmasıyla geride bıraktığı belirtidir. ruhumuzda, zihnimizde ve bedenimizdedir bu izler, bazıları her an tekrardan coşar, bazıları ise acıdır her daim.

izlerin peşinde olmayı hep istedim. Işığın izleri, karanlığa ulaşması, karanlığı bazen aydınlatması, bazen karanlığın içinde kaybolması beklenmedik olsa da İzlemesi kolaydı, anlaması zor oldu gerçi . karanlığın izlerini izlemek ise hep gizem dolu, anlamı anıma, ruhuma göre değişip durdu oysa.

yıllarca, yollarda, yaşamda toplamışım Işığın ve Karanlığın izlerini. hatırlamanın zamanı gelmiş diye hissettim, ve de hatırladım hatırlayabildiğim kadar. 

Geçitlerde Işığın İzleri

Sıradağlar, vadiler doğal geçitlerdir.

Geçit, bir yerden, bir bölgeden geçmek için yapılmış olan ya da doğal olarak bulunan ve geçiş izni veren aralığa denir; diye açıklanır sözlüklerde.

Benim için ışığın karanlığı aydınlatabildiği, karanlığın ışığa ulaşabildiği yerdir. Kavuşmaya olanak sağlar.

Işığın ve Karanlığın İzleri

 

Köprüler, ulaşılmayan iki kıyıyı bağlar;

Merdivenler, iki farklı yüksekliği birleştirir;

Kapılar, ayrı mekanları kaynaştırır

Sanki ışığın karanlığı aydınlattığı, karanlığın ışığa kavuştuğu gibi...

Işığın Sudaki Gölgesi

Su ışıktır, yansır, parlar, heyecanlandırır. 

Su karanlıktır, kapkaranlık, emer, korkutur.

Su yaşamdır.

Işığın karanlık ile tamamlanması, hayattır

Karanlığın ışık ile karışması umuttur, yarındır.

Renkler ve Düşler V

 Serinin sonuncusu.... Ne renkler sonlanır ne düşler. Yeni bir çiçek yeni düşlere neden olur, yeni düşler yeni çizgilere. Ve zaman sürdüğünce böyle akar gider düşler ve renkler...

Renkler ve Düşler III

 Her renk bir düştür, her düş bir duadır - bir dilektir.... Dua bayrakları, istekleri, arzuları, duaları rüzgarlara teslim eder, rüzgarlar dağlara ve denizlere ulaştırır. 

Renkler, düşler gerçekleştikçe daha zenginleşir....

Yaşam Ağacı

Yaşam Ağacı

2015

Çünkü sırları dökülünce,

Cama dönüşürdü aynalar!

Toprağın İzleri, Vietnam - Laos- Kamboçya

2011 Yılı Ocak ayında, Parfüm Nehrinde tekne gezisinde, NGÃ teknenin kürekçisiydi. Kürekçiler çoğunlukla Kadın ve Kürek ayakla çekiliyor. Ortak dilimiz yok, NGÃ ile konuştuk uzun uzun. Ellerle, biraz gözlerle ve 5- 10 değişik dil sözcükle. Doğa muhteşem, ancak kurulan bağ çok özeldi. Kıyıya yaklaştığımızda, NGÃ elimi tuttu ve gözlerime bakarak anlattı. Tek algıladığım sözcük “HOA” oldu. Yerel rehberimizin NGÃ’nın bana Vietnamca bir isim armağan ettiğini söyledi. O andan itibaren benim adım Canan Hoa, yani “Canan Çiçek” oldu
.
Hayatımdaki en değerli ve özel armağanlardan biri...

Tôi yêu bản, NGÃ… Seni seviyorum,  NGÃ…

Burası Hindistan dostum, Hindistan.

 Burası Hindistan dostum, Hindistan. 

Burası kalbin, yüreğin ülkesi. 

Burada yürek kraldır.

Bu çılgın ülkeyi böyle ayakta tutarız biz, 

yürekle. 

Hindistan kalptir. 

Hindistan yüreği gibi bir yürek yoktur.

                                    Shantaram

Toprağın ve Bulutların Beyazı