17.5.2025
Bulutlar,
beyaz - bir bebek gülüşü,
gri - bir çocuğun düşü,
siyah - gençliğin isyankâr gece hali,
her tonu bir başka hâl,
her biri bir başka hikâye.
Bulutlar geçer gider,
huzurla süzülür mavilikte,
bir an merakla kıvrılır içe,
sonra korku gibi çöker karanlığa.
Dün vardı bir yerde,
şimdi gözümün ucunda,
yarınsa uzak bir bulutun ardında saklı.
zaman da geçer, bulutlar gibi.
Siyah beyaz sarı insanlar…
hepimiz aynı gökyüzünde,
farklı renkler ve yoğunlukla,
aynı yağmura tutuluruz bazen.
Bebek oluruz - sessiz bir damla,
çocuk oluruz - göğe bakar, şekil ararız,
genç oluruz - bulutlara tırmanmak isteriz,
yetişkinliğimizde - yağmura dayanır,
yaşlılığımızda - gökyüzünde izimizi ararız.
Bulutlar gibi gelir geçeriz,
ve ardımızda gölgemiz...
iz bırakmadan evrende yolculuk mümkün mü?