Yaşam nerde ve ne zaman başlar, diye sorsam; ben yalnız başıma sokağa çıkabildiğimde derim. Kendimi tanımanın ilk adımıydı. Sokaklarda ışığı ve karanlığı tanıdım . Işığın karanlığını ve karanlığın ışığını tanıdım, ışığı ve karanlığı ayırt etmeyi veya birleştirmeyi öğrendim. İnsanı anlamak için çıktığım sokaklarda, kendime ulaşmaya çalıştım. Sokaklarda yaşama karışma heyecanı, mutluluğu ve de hüznü....
Sokağın başından yolun gittiği yeri görmek her ne kadar zor olsa da her yol bir yere çıkıyor. Bazı sokaklara çıkmaz deseler bile...
YanıtlaSil