Unutmak

Zamansızlık

Temmuz 2009

Hatırlamayı unuttum, artık hiçlik kadar hafif, yokluk kadar ağırım

Oysa hatırlamak için unutmak gerekmez mi…

Suçluluk ne ağır,

Pişmanlık daha zor deme, hele utanç en karası

Zorlukları aşmak ağırlıkları taşımak değilse eğer, sorun unutamamak mı dersin!

Neden unuturuz sence, hatırlamak mı ağır gelir!

İnkâr mı, korku mu unutturur!

O kadar şey yaşanıyor, nasıl hatırlayayım deme sakın

Bir kaya hiç unutur mu bağrındaki yağmurun izini!

Yoksa unutabilmek mi yola devam edebilmenin yolu!

Unutan beyin midir kalp mi dersin?

Silinse her şey hafızadan, kapanır mı yürek yaraları...

Hatırlayamadıklarımız hayal, unuttuklarımız gerçek olabilir mi??

Unuttuklarımız hatırlayamadıklarımız mıdır, yoksa yaşayamadıklarımız mı?

Unutmak isteyip hatırladıklarımız mı rüyalarımız, hatırlayamayıp unuttuklarımız mı?

Odaklanınca beklentilerine, ufkun daralmıyor mu,

Geçmişin puslandığında unutkanlığa teslim olmuyor musun ara sıra,

Yaşanmışlıklar zenginleştir derler, unutamazsan görünür parıltıyı,

Doğar mı yarının merakı,

Yakalayabilir misin yaşamanın anlamını!!

Unutarak aşkın varlığını ilerleyebilmek,

Suçluluğun gölgesindeyken hatırlayabilmek mümkün olabilir mi…

Hatırlamaktan korkmazsan, korkunu ruhunun derinlerine gömmek olası mı,

Unutmanın panzehiri merak mı?

Unutmak istemeyip unuttuklarımızla, hatırlamadıklarımızın toplamı mıyız?

Unutmaktan korkup unutmaya direnmekle mi geçiyor günlerimiz,

Suçlanmak, pişmanlık ve kopma, inkâr, yokluk…

Yoksa unutabilenler mi sevebilir?

Seven unutabilir mi?

Unutmak yalnızlaştırır mı sence,

Peki, ya özgürleştiriyorsa, ya her şeyle bir olabiliyorsan!!!