İçim yemyeşil, dedi, bulanıyorum,
oysa yeşil ilk baharın rengi...
Her yerde sarının izleri, dedi, iğreniyorum,
sarı güneşin rengi değil mi...
Kirpiklerinde bir gözyaşı damlası,
başının üzerinde bir kaygı yumağı Sarı,
bir iğreti iz yanağında...
Ruhu yemyeşil.
Sarı ve yeşil karışacak bir an
Ne yeşil, ne sarı kalacak
Yeni bir renk, yeni bir nefes
Mavi...
Dinginlik, huzur doğacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder